Criss Oliva; yıl 1993; belki aylar sonra tesadüfen bir dergide okudum hayata gözlerini yumduğunu. O zamanlar, internet yok, iletişim yok, ulaşım yok. Aynı; yeni çıkan bir albümün ülkemize aylar sonra gelebilmesi gibi. Öyle ağlak bir metalci değildim aslında ama gözyaşlarıma engel olamamıştım. Hiçbir müzisyenin ölümüne bu kadar üzülmemiştim. Severdim Criss Oliva’yı. Christopher Michael Oliva; abisi Jon Oliva ile beraber kurduğu Savatage grubunda, eşsiz ve üstün gitar yeteneği ve tekniği ile bir ilah olmuştu. Büyük bir hayran kitlesi oluşturduğu gibi bir çok gitaristi de kendisine hayran bıraktırmış ve onlara başka kapılar açmıştı. 1985 albümleri ‘Powerof the Night’ bir sene gecikmeli olarak ülkemize gelmiş; bir çekme kasetimde ilk göz ağrım olmuştu. Bir gitarın bu kadar güzel çalınabileceğini ne düşünebiliyor ne de duyabiliyordum o zamanlar. Yaşım daha çok gençti.

Kendi kendini yetiştirmiş, hiçbir yerden kimseden ders almadan kişiliğini ve ruhunu gitara yansıtabilmişti Criss. 1993, hayata gözlerini yumana kadar abisinin güçlü vokali, kendisinin heavy gitar riflleri ve melodik sololarıyla bezenmiş  8 olağanüstü albüme imza atmışlardı. En çok sevdiğim albümleri; 1985“Power of the Night”, 1989“Gutter Ballet”, 1991“Streets: A Rock Opera”, 1993“Edge of Thorns” dinlemekten hiç bıkmadığım, müzik dolabımın en gözde albümleri oldular. Ağlatırdı gitarı Criss; “GutterBallet” teki ‘Summer’s Rain’ ve “Edge ofThorns” albümündeki ‘Follow me’ parçalarındaki gitarlar, nice parçalarında olduğu gibi duygu selidir, akıp gider.

Ortaokul yıllarından arkadaşı Dawn ile evlenmişti Criss. 17 Ekim 1993 akşamı Florida’da her yıl düzenlenen ‘Livestock Festivali’ ne birlikte giderlerken karşı yoldan gelen sarhoş sürücünün arabalarına çarpması sonucu hayatını kaybetmişti. Karısı ise ağır yaralı olarak hastaneye kaldırılmıştı. Tüm dünyada sevenleri yasa boğulmuştu. 23 Kasım 1993 anısına düzenlenen konserde hiç kimse gitar çalmadı. Sahnede onun olduğu yere güller içinde beyaz bir Charvel marka gitar koydu grup arkadaşları.

Savatage; 1994 ‘Handfull of Rain’ Alex Skolnick (Testament), 1995 ‘Dead Winter Dead’1998 ‘The Wake of Magellan’ Al Pitrelli ve 2001 ‘Poets and Madmen’ Chris Caffery gibi önemli gitaristlerle müzik hayatına devam etse de Criss Oliva’nın yeri hiç bir zaman doldurulamadı. Yaşasaydı 57 yaşında olacaktı…

Christopher Michael Oliva (Nisan 3, 1963 – Ekim 17, 1993). Huzur içinde uyu Criss.

Paylaş

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site reCAPTCHA ve Google tarafından korunmaktadır Gizlilik Politikası ve Kullanım Şartları uygula.